รำบายศรีสู่ขวัญ
รำบายศรีสู่ขวัญ เป็นการแสดงถึงพิธีกรรมความเชื่อของชาวอีสาน เพื่อเป็นการเรียกขวัญหรือสิ่งที่เป็นสิริมงคล เข้ามาสู่ผู้ร่วมพิธีนั้น ๆ ปัจจุบันอาจใช้แสดงในงานทั่วไป มาเถิดเย้อ มาเย้อขวัญเอย มาเย้อขวัญเอย หมู่ชาวเมืองมา เบื้องขวานั่งส่ายลาย เบื้องซ้ายนั่งเป็นแถว ยอพระขวัญไม้จันทร์เพริศแพรว ขวัญมาแล้วมาสู่คิงกลม เกศเจ้าหอมลอยลม ทัดเอื้องชวนชมเก็บเอาไว้บูชา ยามฝนพรำเจ้าอย่าแข็ง แดดร้อนแรงเจ้าอย่าครา อยู่ที่ไหนจงมา รัดด้ายไชยามาคล้องผ้าแพรกระเจา อย่าเพลินเผลอ มาเย้อขวัญเอย มาเย้อขวัญเอย อยู่แดนดินใด หรือฟ้าฟากใด ขอให้มาเฮือนเฮา เผืออย่าคิดอาลัยสู่เกา ขออย่าเว้าขวัญเจ้าจะตรม หมอกน้ำค้างพร่างพรม ขวัญอย่าเพลินชมป่าเขาลำเนาไพร เชิญไล้ทาประทินกลิ่นหอม ดมพยอมให้ชื่นใจ เหล่าข้าน้อยแต่งไว้ ร้อยพวงมาลัยจะคล้องให้สวยรวย ท่าออก ก้าวเท้าขวา ย่อตัวมือทั้งสองจีบหงายด้านขวา ม้วนจีบเป็นวง พร้อมกับยืดตัวขึ้น ลักษณะเขย่งปลายเท้าแล้ววาง เอียงขวา ก้าวเท้าซ้าย จีบหงายด้านซ้าย เอียงซ้าย ปล่อยจีบเป็นวง เอียงซ้าย ทำเช่นนี้ส