การแสดงของไทย4ภาค

  หุ่นกระบอก มีลักษณะคล้ายกับหุ่นมือ กล่าวคือ ลำตัวของหุ่นมีส่วนกลวงภายใน เพื่อให้แขนสอดเข้าไปเชิดได้ การเชิดแสดงหุ่นกระบอกก็เชิดจากด้านล่างเช่นเดียวกัน หุ่นกระบอกส่วนมากมีศีรษะและลำคอกลวง ส่วนหัวของหุ่นกระบอกอาจประดิษฐ์ขึ้น จากวัสดุต่างๆ ที่มีน้ำหนักไม่มากนัก เช่น กระดาษ ไม้ที่มีเนื้อเบา หุ่นกระบอกเป็นมหรสพสำหรับชาวบ้าน และสามารถเชิดแสดง โดยใช้บท สำหรับการแสดงหุ่นสารพัดประเภท ไม่ว่าจะเป็นโศกนาฏกรรม ตลก เทพนิยาย หรือเรื่องจินตนาการแบบเพ้อฝัน (fantasy) แต่ที่เหมาะที่สุดคือ นำมาเล่นกับบท ซึ่งมีเรื่องราวที่เน้นการแสดงออกของตัวละคร มากกว่าการสนทนา โรงหุ่นกระบอกมีลักษณะคล้ายโรงหุ่นมือ คือ มีที่ว่างด้านล่างของพื้นเวที เพราะใช้การเชิดแสดงจากด้านล่างเป็นส่วนมาก แต่ที่บางภูมิภาค เช่น เกาะซิซิลี มีการเชิดแสดงจากด้านบน ในกรณีเช่นนี้ โรงหุ่นกระบอกจะมีลักษณะคล้ายโรงหุ่นชักสายเชิด หุ่นเงา เป็นหุ่นที่คนไทยรู้จักกันดี ในชื่อ หนังตะลุง เป็นอีกรูปแบบหนึ่งของหุ่นกระบอก ความแตกต่าง คือ ผู้ชมจะไม่ชมการแสดงจากการมองตัวหุ่นโดยตรง แต่จะชมภาพของหุ่น ซึ่งปรากฏที่จอ โดยใช้ไฟส่องจากด้านหลังของตัวหุ่นที่มีลักษณะแบ

  หุ่นกระบอก ความหมาย คำว่า "หุ่น" พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ ให้ความหมายว่า"รูป, รูปแบบ, รูปตุ๊กตา, รูปแบบที่จำลองจากของจริงต่างๆ; ... ชื่อการเล่นมหรสพ ที่ใช้รูปหุ่น แสดงเป็นเรื่องราว เช่น หุ่นกระบอก หุ่นจีน, ..." ดังนั้น การเล่นหุ่น หรือการแสดงหุ่น ก็คือ การแสดงที่ใช้รูปจำลองที่มีกลไก ทำให้รูปจำลองนั้นเคลื่อนไหวได้โดยการเชิด หรือการชัก แทนการใช้ตัวคนในการดำเนินเรื่อง ความนิยมในการเล่นแสดงหุ่นเป็นมหรสพ ในประวัติศาสตร์โลก การแสดงหุ่นเป็นมหรสพอย่างหนึ่งที่มีมาช้านาน และเป็นที่รู้จักแพร่หลาย ตามภูมิภาคต่างๆ ของโลก แม้จะไม่มีหลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรที่แน่ชัดว่า การเล่นหุ่นชนิดต่างๆ ถือกำเนิดขึ้นเมื่อใด และมีในประเทศใดก่อนก็ตาม แต่ก็มีหลักฐานให้สันนิษฐานได้ว่า การเล่นหุ่นเกิดขึ้นในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน ทั้งฝ่ายโลกตะวันตก และฝ่ายโลกตะวันออก โดยมีปรากฏเป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับหุ่นตุ๊กตา รูปเคารพหลากหลายชนิด ที่นำมาใช้ประกอบพิธีกรรมในโบสถ์หรือวิหาร ตามโอกาสต่างๆ ทั้งที่ประเทศอียิปต์ กรีซ อิตาลี อินเดีย และที่พระ หรือนักบวช นำเข้ากระบวนแห่ต่างๆ ด้วย หุ่นตุ๊กตารูป